အတွင်း၌ရှိသော ပြဿနာ

လွန်ခဲ့သောနှစ်အနည်းငယ်တွင် ကျွန်ုပ်တို့၏အိမ်အပြင်နံရံကို သစ်တောက်ငှက် တစ်ကောင် စတင်ခေါက်နေခဲ့သည်။ ဤပြဿနာက အပြင်ဘက်၌သာ ရှိနေ သည်ဟု ကျွန်ုပ်တို့ထင်ခဲ့သည်။ ဤသို့ဖြင့် တစ်နေ့တွင် ကျွန်တော်တို့သားအဖ အမိုးအောက် ထပ်ခိုးပေါ်သို့ လှေကားဖြင့်တက်ကြည့်ရာ ကျွန်တော်တို့၏မျက်နှာအနားမှ ငှက်ဖြတ်ပျံသွားသဖြင့် လန့်ဖျပ်သွားသည်။ ပြဿနာသည် အိမ်အတွင်းတွင် ဖြစ်နေခြင်းကြောင့် ကျွန်တော်တို့ ထင်ထားသည်ထက် ပိုဆိုးရွားနေပါသည်။

သခင်ယေရှု ယေရုရှလင်မြို့သို့ ရောက်လာချိန်တွင် လူအုပ်ကြီးက သူ့အား သူတို့၏အပြင်ပန်း ပြဿနာဖြစ်သော ရောမများ၏ဖိနှိပ်ချုပ်ချယ်မှုကို ဖြေရှင်း ပေးမည့်သူအဖြစ် မျှော်လင့်နေကြသည်။ သူတို့သည် စိတ်အားကြီးစွာဖြင့် “ဒါဝိဒ်၏သားတော်အား ဟောရှဏ္ဏဖြစ်စေသတည်း။ ထာဝရဘုရားအခွင့်နှင့် ကြွလာ တော်မူသောသူသည် မင်္ဂလာရှိစေသတည်း။ ကောင်းကင်ဘဝဂ်ဝယ် ဟောရှဏ္ဏဖြစ်စေသတည်း” ဟုကြွေးကြော်ကြသည် (မ ၂၁:၉)။ သူတို့စောင့်မျှော်နေသော ဘုရားသခင်ခန့်အပ်သောဘုရင် ကြွလာပြီဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင် ရွေးချယ် စေလွှတ်သူကယ်တင်ရှင်သည် ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုကို လုပ်မည်ဆိုပါက ဤမှားယွင်းနေသောအရာအားလုံးမှ စတင်မလုပ်ဆောင်သင့်သလော။ သို့သော်…

ဂယက်ထသော သက်ရောက်မှု

ဂါနာနိုင်ငံမြောက်ပိုင်းရှိ ကျမ်းစာကျောင်းငယ်လေးသည် အထင်ကြီးစရာ မရှိပါ။ သွပ်မိုး၊ ဘိလပ်မြေအုတ်တိုင်ကျောင်းဖြစ်ပြီး ကျောင်းသားလက်တစ်ဆုပ်စာမျှသာရှိသည်။ သည့်တိုင် ဘော့ဟေးစ် သည် ကျောင်းသားများအတွက် သူ့ဘဝကို ပုံအပ်ခဲ့သည်။ သူတို့ကို ခေါင်းဆောင်မှုတာဝန်များပေးအပ်ခဲ့ပြီး တစ်ခါတစ်ရံ ၎င်းတို့ တွန့်ဆုတ်သည့်ကြားမှပင် ဟောပြောရန်နှင့် သွန်သင်ရန် တိုက်တွန်းအားပေး ခဲ့သည်။ ဘော့ ကွယ်လွန်ခဲ့သည်မှာ နှစ်များစွာကြာခဲ့ပြီဖြစ်လည်း နှိမ့်ကျသော ထိုကျောင်းလေးမှ ကျောင်းဆင်းသွားသည့် ကျောင်းသူကျောင်းသားများအားဖြင့် အောင်မြင်သော အသင်းတော်များစွာ၊ စာသင်ကျောင်းများနှင့် ကျမ်းစာကျောင်း အသစ် နှစ်ကျောင်းတို့ ဂါနာနိုင်ငံတစ်ဝန်း၌ ပေါ်ပေါက်ခဲ့သည်။

အာတဇေရဇ်မင်း(၄၆၅-၄၂၄ ဘီစီ)အုပ်စိုးစဉ်ကာလ ပရောဖက်ဧဇရသည် ဣသရေလအကြီးအကဲများကို စုဝေးလျက် ယေရုရှလင်သို့ပြန်ခဲ့သည်။ သို့သော် ၎င်းတို့တွင် လေဝိသားတစ်ယောက်ကိုမျှ မတွေ့(ဧဇ ၈:၁၅)။ ယဇ်ပရောဟိတ်များ အဖြစ်အစေခံမည့် လေဝိသားများကို သူလိုအပ်သည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် ခေါင်းဆောင်များအား “ငါတို့ဘုရားသခင့်အိမ်တော် အမှုစောင့်များကို ပေးစေခြင်း ငှာ” (:၁၇)…

အရာအားလုံးကို စွန့်လွှတ်ခြင်း

လူနှစ်ဦးသည် သူတို့၏အသက်မွေးဝမ်းကြောင်း အနုပညာအလုပ်ကို စွန့်ပြီး ဘုရားသခင် သူတို့ကို စေလွတ်သည်ဟုယုံကြည်သောနေရာများသို့ သွားရောက် အစေခံခဲ့ကြသည်။ James O. Fraser (၁၈၈၆-၁၉၃၈) သည် အင်္ဂလန်၌ ပြဇာတ်များတွင် စန္ဒယားတီးပေးသည့်အလုပ်ကို ဆက်မလုပ်တော့ဘဲ တရုတ်ပြည်ရှိ လီဆူလူမျိုးများအား အစေခံရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင်
အမေရိကန်လူမျိုး Judson Van DeVenter (၁၈၅၅-၁၉၃၉) သည် အနုပညာအလုပ်ဆက်လုပ်မည့်အစား ဧဝံ‌ဂေလိဆရာအဖြစ်အစေခံရန် ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်း သူသည် “ရှိသမျှစွန့်ခြင်းကျူး”ဓမ္မသီချင်းကို ရေးစပ်ခဲ့သည်။

လူများစွာတို့အတွက် အနုပညာအလုပ်သည် အကောင်းဆုံးဟု ထင်မြင်နေချိန်တွင် ဤလူနှစ်ဦးမှာ ဘုရားသခင်သည် အခြားသောအလုပ်တစ်ခုအတွက် ဤအသက်မွေးမှုကို စွန့်လွှတ်စေပြီး သူတို့ကို ရွေးကောက်သည်ဟုယုံကြည်‌ခဲ့သည်။ ငယ်ရွယ်သောသူကြွယ်အရာရှိငယ်အား ပိုင်ဆိုင်သမျှကို စွန့်လွှတ်ပြီး သူ့နောက်သို့လိုက်ရန် သခင်ယေရှုပြောခဲ့သည့်အဖြစ်အပျက်မှ ၎င်းတို့ လှုံ့ဆော်မှုခံရခြင်းလည်း ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည် (မာ ၁၀:၁၇-၂၅)။ ထိုသို့ ဖလှယ်ခြင်းသဘောကို မြင်ပြီး…

အနက်ရှိုင်းဆုံးသောနေရာများ

၁၉ ရာစု ပြင်သစ် လူမှုရေးနှင့်နိုင်ငံရေးပြောင်းလဲမှုအတွင်း ကဗျာနှင့်၀တ္ထုရေးဆရာ ဗစ်တာဟူဂို(၁၈၀၂-၁၈၈၅)သည် သူ၏ Les Miserables ဂန္တ၀င်၀တ္ထုဖြင့် ထင်ရှားလူသိများခဲ့သည်။ ရာစုနှစ်တစ်ခုကျော်ကြာပြီးနောက် သူ့၀တ္ထုကို ဂီတ ရုပ်ရှင်အဖြစ်ဖန်တီးလိုက်ရာ ၎င်းသည် ကျွန်ုပ်တို့မျိုးဆက်၏အကျော်ကြားဆုံးသော ဖန်တီးထုတ်လုပ်မှုများအနက်မှ တစ်ခုဖြစ်ခဲ့သည်။ ၎င်းကို ကျွန်ုပ်တို့ မအံ့သြသင့်ပါ။ ဟူဂို ပြောခဲ့သလိုပင် “ဂီတဆိုသည်မှာ ပြောပြ၍မရသည့်အရာနှင့် နှုတ်ဆိတ်နေရန်လည်း မဖြစ်နိုင်သည့်အရာများကို ဖော်ပြပေးသည်။”

ဆာလံဆရာများလည်း သဘောတူပါလိမ့်မည်။ သူတို့၏သီချင်းများနှင့် ဆု‌တောင်းများတွင် ဘ၀၏ပုံရိပ်နှင့် ရှောင်လွှဲ၍မရသည့် နာကျင်မှုများကို ပကတိ အရှိတိုင်း ဖော်ပြပြီး သိနားလည်ရန် ခက်ခဲသည့်အမှုအရာများသို့ ကျွန်ုပ်တို့ကို ဆွဲခေါ်လျက် ထိတွေ့ဖော်ပြသည်။ ဥပမာအားဖြင့် ဆာလံ ၆:၆ တွင် ဒါဝိဒ်က “အကျွန်ုပ်သည် ညည်းတွား၍ပင်ပန်းလှပါ၏။ အကျွန်ုပ်ခုတင်ကို ကိုယ်မျက်ရည်၌ တစ်ညဉ့်လုံး မျှော၍၊ အိပ်ရာကိုလည်း မွန်းစေပါ၏”ဟု အော်ဟစ်ခဲ့သည်။

နှုတ်ကပတ်တော်မှ လှုံ့ဆော်မှုပေးသောသီချင်းများ၌…

ပြောကြားဖို့ရန် ပြေးသွားခြင်း

ဂရိသတင်းပေးပို့သူ ဖိုင်းဒပိုင်စ်(Pheidippides) ၏ရာဇ၀င်ပေါ်မူတည်ပြီး မျက် မှောက်ခေတ် မာရသွန်ပြေးပွဲ ပေါ်ပေါက်ခဲ့သည်။ ဒဏ္ဍာရီအရ ဘီစီ ၄၉၀ အတွင်း ဂရိတို့၏ ကြောက်စရာကောင်းသော ကျူးကျော်ရန်သူ ပါရှန်းများကို ဂရိတို့ နှိမ်နင်းနိုင်ခဲ့၍ အောင်မြင်မှုကို ကြေညာရန် သူသည် မာရသွန် မှ အေသင်အထိ ၂၅မိုင်နီးပါး(ကီလိုမီတာ ၄၀)ပြေးခဲ့သည်။ ယနေ့ခေတ်၌ မိမိစိတ်ကျေနပ်အားရမှု ရရှိရန်၊ အားကစားပွဲ၌ အောင်မြင်မှုရရန် စသည်ဖြင့် လူတို့ မာရသွန်အပြေးပြိုင်ကြသည်။ သို့သော် ဖိုင်းဒပိုင်စ်၏ကြိုးစားအားထုတ်မှုနောက်ကွယ်တွင်မူ ပို၍ ကောင်းမြတ် သောရည်ရွယ်ချက် ရှိခဲ့သည်။ သူ့အမျိုးသားချင်းတို့ထံသို့ သတင်းကောင်းကို ကြားပြောရန်ဖြစ်၍ သူ့ခြေတစ်လှမ်းစီတိုင်းကို အလွန်၀မ်းမြောက်စွာ ပြေးခဲ့သည်။

နောက်နှစ်ပေါင်း ၅၀၀ အကြာတွင် လူ့သမိုင်းကြောင်း၏ အဓိက သတင်းကောင်းကို ကြားပြောရန် အမျိုးသမီးနှစ်ဦးသည်လည်း ပြေးခဲ့သည်။ ခရစ်တော်အသေခံပြီးနောက် သခင့်ကိုမြှုပ်နှံသောဂူသချိုင်းသို့ မာရိနှင့် မာဂဒလ မာရိတို့သွားခဲ့ရာ သင်္ချိုင်းဗလာဖြစ်နေသည်ကို…